Hugarfarið ber okkur hálfa leið

Ég sit við tölvuna mína og er að reyna að læra, vindurinn blæs úti, það hvín í gluggunum, það er nöturlegt að horfa út. En inni er hlýtt og í hjartanu mínu er hlýja. Hugurinn snýr að öllu öðru en lærdómnum akkúrat núna...... Það er ansi oft þannig, hehe J

Hvernig líður ykkur í dag? Hvernig gengur ykkur þessa dagana? Hvernig gengur ykkur að komast í gegnum skammdegið? Er þetta ykkar tími? Njótið þið ekki lífsins? Það er ekki langt til jólanna og hægt að fara að jólast J

Það reynir oft á andlegu hliðina okkar þegar við erum að breyta til. Það eru ansi róttækar breytingar sem maður stendur frammi fyrir þegar maður ætlar að breyta um lífsstíl. Við megum alls ekki gleyma því að við munum eiga góða daga og við munum eiga slæma daga. Hugarfarið ber okkur hálfa leið. Það reynir á jákvætt hugarfar þegar við breytum um.

Það er margt sem getur verið að breytast hjá okkur. Ný verkefni, skóli, ný vinna, nýjar heimilisaðstæður, vinnumissir, missa fjölskyldumeðlim eða vin, veikindi, nýr fjölskyldumeðlimur, breytt mataræði, hreyfing. Börnin okkar eru að ganga í gegnum mismunandi þroskastig með tilheyrandi drama. Fullt sem getur verið að gerast, bæði jákvætt og neikvætt, auðvelt og erfitt, skemmtilegt og leiðinlegt. En við megum ekki láta deigan síga. Við megum ekki refsa okkur fyrir tilfinningar okkar. Við megum ekki fá sjokk af því að okkur líður rosalega vel og það er allt gaman hjá okkur en kannski ekki eins gaman hjá öðrum. Við megum heldur ekki fyllast biturð yfir því að það gengur betur hjá öðrum heldur en okkur. Við fókuserum á okkur sjálfar, gerum það sem við gerum best - og það er að elska - elska okkur sjálfar J

Allt sem við gerum krefst þess af okkur að við hugum að okkar eigin hugarfari. Það skiptir engu máli hvað öðrum finnst eða hvernig aðrir eru - það eru okkar viðhorf, hugsanir og tilfinningar sem skipta máli. Við þurfum að reyna að halda sem best í jákvæða hugarfarið okkar.

Oft eru okkar eigin fordómar að standa í vegi fyrir því að við náum árangri og komumst áfram. Við erum með svo skelfilega fordóma og ranghugmyndir um okkur sjálfar að það stoppar okkur í að komast lengra. Við þurfum að byrja á hugarfarinu okkar. Við getum ekki breytt öðrum en við getum breytt okkur sjálfum.

Við þurfum að setja okkur markmið. Áhrifaríkast er að setja sér skrifleg markmið. Markmiðin þurfa að vera raunhæf og framkvæmanleg. Svo hefjum við vinnuna við að ná settum markmiðum. Það er ofsalega skemmtilegt að ganga brautina að markmiðunum sínum. Þolinmæði er lykilatriði og jákvæðni einnig. Mjög gott er að setja sér langtímamarkmið og taka sér góðan tíma til að ná þangað. Ná markmiðunum með því að taka mörg lítil skref í áttina þangað og gefa sér tíma til að læra á þær breytingar sem við ætlum að gera.

En það er vissulega barátta að reyna að viðhafa alltaf jákvætt hugarfar og ég hef sagt að það koma auðvitað slæmir dagar og það koma auðvitað góðir dagar. Við verðum að muna að refsa okkur ekki fyrir slæmu dagana. Það lenda allir í því að eiga slæma daga. Hins vegar þurfum við ekki að leggjast í kör þótt við eigum slæman dag. Ef við viðurkennum þessa slæmu daga þá gengur okkur betur og betur að komast í gegnum þá og slæmu dögunum fækkar og góðu dagarnir verða margir og yndislegir.

Það er ákaflega árangursríkt að vera með skrifblokk á sér og skrifa niður hugsanir sínar á hverjum degi. Hvort sem þessar hugsanir eru jákvæðar, neikvæðar, skrýtnar, skemmtilegar eða hvað. Stundum er þetta bara eitt og eitt orð. En eftir ákveðinn tíma erum við komnar með smá yfirlit yfir hvernig okkur líður og þá getum við dregið þetta saman og séð mynstur.

Oft tengjast líka tilfinningar og hugsanir ákveðnum gjörningum, stöðum, atburðum. Kannski fáum við einhverja hugsun upp í kollinn þegar við gerum svona og svona og það framkallar þessa tilfinningu sem aftur verður til þess að maður fer að hugsa um þetta eða hitt og þá líður manni geðveikt illa og dettur niður í lægð eða fer og fær sér að borða til að líða nú öruggleg aðeins betur (NOT).  Eftir stendur samviskubit og gríðarleg vanlíðan.

Margar ykkar þekkja þetta örugglega. En með því að vera meðvitaðar og taka eftir því þegar þetta kemur uppá má með tímanum stöðva þetta ferli og taka inn jákvæða hugsun í stað þessarar neikvæðu og koma í veg fyrir til dæmis að æða inn í skáp til að borða eitthvað og fá geðveikt samviskubit á eftir með tilheyrandi hugsunum og tilfinningum. Þetta er rosalegur vítahringur. En það er hægt að rjúfa hann og það er það sem er svo gleðilegt J

Við munum komast upp á lag með það að njóta. Njóta þess að hreyfa okkur og njóta þess að borða. Við munum læra að setja okkur markmið og fara eftir þeim. Það eina sem við þurfum er virkilegur VILJI til að gera það og við þurfum að trúa því að þetta sé hægt. Það gerir þetta enginn fyrir okkur. Því miður.

Þolinmæðin er grundvöllurinn. Skyndilausnir virka aldrei. Markmiðin sem við setjum okkur eru langtímaferli, það er lífsstíllinn sem við ætlum að tileinka okkur til frambúðar, en ekki einhver sex eða níu vikna kúr. Við viljum varanlegan árangur. Við þurfum líka að muna að við erum misjafnar eins og við erum margar og okkur gengur þar af leiðandi misvel.

Við þurfum að muna að það er ekkert til sem heitir vandamál bara lausnir.

Nokkur góð ráð sem virka:

·         Farið aldrei svangar út í búð

·         Takið með ykkur mat í vinnuna svo þið séuð undirbúnar

·         Hafið alltaf ávexti í veskinu eða eitthvað álíka til að grípa í ef það lengist um of á milli máltíða

·         Stillið símann ykkar á hringingu á þann tíma sem þið ætlið að borða

·         Gerið matarplan fyrirfram fyrir hvern dag svo þið vitið hvað þið ætlið að borða hvern dag

·         Þið sparið helling í matarinnkaupum ef þið skipuleggið matarinnkaup og matseðla fyrir 1-2 vikur í senn

·         Hreyfa sig allavega 3x í viku

·         Borða 5-6x á dag

·         Passa að fá nægan svefn

Hin stórkostlega fjölbreytni mannlegrar reynslu yrði fátæklegri

og ekki eins gefandi ef ekki væru neinar hindranir að yfirstíga.  

Sigurgleðin yrði ekki svipur hjá sjón ef við næðum toppnum

án þess að fara fyrst um dimma dali..........

Nótið dagsins,

Berglind

Sjálfshjálparhópurinn hittist í dag :)

Já :) Tíminn líður. Hvít jörð í morgun og kalt úti. En var það ekki bara sætt? Það er alltaf hægt að finna jákvæðar hliðar. Það er svo bjart og fallegt þegar jörð er hvít. Svo skín sólin - allavega annað slagið :) Flottur dagur.

Í dag hittist sjálfshjálparhópur Rósanna í 2. skipti í vetur. Okkur vantar nafn á þessa "deild" hópsins :) Væri gaman að geta kallað þetta eitthvað annað en sjálfshjálparhóp :) Það væri í anda Rósanna :)

Við fengum tvær nýjar Rósir í gær og mikið er yndislegt þegar bætast nýjar Rósir við. Það er svo frábært þegar konur taka af skarið og ákveða að breyta um lífsstíl. Ákveða að setja sjálfar sig í fyrsta sætið og hugsa um SIG. Að gleyma sjálfum sér ekki. Að setja sig sjálfar í forgang. Það er akkúrat það sem við erum að gera með því að vera í hópnum. Að vera Rósir.

Við erum svo duglegar :)

Læt fylgja með spakmæli sem Rósirnar elska svo mikið, hehe:

 

Það hefur enginn þurft að leiða þig í freistni - þangað hefurðu gengið ein og óstudd.

Breyttu hugsun þinni og þú breytir heimi þínum!

 

Njótið dagsins :)

Lúv,

Berglind

Persónuréttur

Allir þurfa að eiga sér sitt ákveðna svið/svæði í kringum sig, sitt eigið pláss sem er þeirra eigið. Persónulegt pláss. Þegar einhver annar fer inn á þetta svæði, kemur of nálægt okkur er hætt við því að okkur finnist það óþægilegt og okkur getur farið að líða illa. Of oft samt virðum við ekki þetta pláss okkar og leyfum öðrum að koma of nálægt, við leyfum öðrum að ráðskast með okkar persónulega svæði og okkar persónurétt. Við þurfum að læra að virða plássið okkar - en við þurfum líka að læra að virða pláss annarra. Við þurfum að taka okkur þennan rétt - en án þess að vera með ágengni. Við eigum rétt á honum og ættum að vera meðvituð um það.

Réttindi hvers og eins eru vissulega mismunandi eftir persónum, fjölskyldum, atvikum, menningarsamfélagi og þjóðfélagi yfirleitt. En algjört skilyrði fyrir því að nota þessi réttindi okkar, persónuréttinn okkar, er að við göngum í engum tilvikum á sömu réttindi annarra. Við komum fram við aðra eins og við viljum að komið sé fram við okkur. Þegar persónuréttur tveggja aðila skerast verður að finna málamiðlun.

Þjálfun í samskiptum er þjálfun í að nota persónulegan rétt einstaklingsins og byggist á þekkingu einstaklingsins um sig sjálfan og persónuleg réttindi hans.

10 grundvallarréttindi einstaklings:

• 1. Ég sem einstaklingur hef rétt á að dæma um eigin hegðun, hugsanir og tilfinningar og  að taka ábyrgð á afleiðingunum sjálf(ur).
• 2. Ég hef rétt til að láta skoðun mína í ljós án þess að þurfa að afsaka eða útskýra hana.
• 3. Ég hef rétt á tilfinningum mínum og þarf ekki að afsaka þær með einhverri ástæðu.
• 4. Ég hef rétt til að taka ákvarðanir, framfylgja þeim og taka afleiðingunum.
• 5. Ég hef rétt til að taka þá áhættu að fólki geðjist ekki að mér.
• 6. Ég hef rétt til að breyta um skoðun.
• 7. Ég hef rétt til að segja „ég skil ekki".
• 8. Ég hef rétt til að segja „ég veit ekki".
• 9. Ég hef rétt á að borin sé virðing fyrir mér.
• 10. Ég hef rétt til að verjast ágengni annarra sem hindra eða berjast gegn réttindum mínum.

 

Á námskeiði sem ég fór á einu sinni hjá Guðfinnu Eydal og Álfheiði Steinþórsdóttur, þeim frábæru sálfræðingum, var mikið fjallað um persónurétt og mikilvægi þess að nýta sinn persónurétt. Ég leyfði mér að setja þessi persónuréttindi hér inn þótt þetta hafi verið á námskeiðinu þeirra :)